هرگز نمیشناخت
و چه زیبا بود ساعت
اگر هرگز
ساعت نبود
بعداز ظهرهای لیمویی را شب میکنیم
در باغ های موسیقی
با چتری از شعر
و بارانی از آفتاب
لبانش آخرین کلام در زیباییست
و چشمانش
آسمان را
به رقص میخواند